Zarys nauki o sakramentach w Kościele prawosławnym i rzymskokatolickim

Авторы

  • Andrzej Baczyński Katedra Teologii Dogmatycznej i Moralnej Sekcji Prawosławnej Chrześcijańska Akademia Teologiczna w Warszawie

DOI:

https://doi.org/10.15290/elpis.2017.19.20

Ключевые слова:

sakrament, prawosławie, rzymski katolicyzm

Аннотация

Zarówno Kościele prawosławnym jak i rzymskokatolickim za sakramenty uznawane są Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystia, Spowiedź (Pokajanije), Kapłaństwo, Małżeństwo i Namaszczenie św. Olejem. Wszystkie zaś pozostałe poza tymi siedmioma uznawane są za obrzędy czy sakramentalia. Chociaż taki podział świętych działań i rytów występuje zarówno w katechizmach oraz podręcznikach teologii dogmatycznej, to historia i doświadczenie Kościoła pokazuje, że kwestia podziału i liczby sakramentów nigdy nie była oczywista. Jeżeli chrześcijański Zachód usiłował zdefiniować pojęcie sakramentu i jego działanie oraz określić ich liczbę,
to „świętych Ojców chrześcijańskiego Wschodu nie interesowała liczba misteriów i nie stawiali sobie za zadanie ich policzenie”. Usiłowali oni odkryć ideę powszechnego, różnorodnego działania Ducha Świętego w Kościele, mającego uświęcać człowieka w różnoraki sposób i w różnych sytuacjach życiowych. Natomiast zwieńczeniem i kulminacją wszystkich sakramentów zawsze była Święta Eucharystia. W bogatej skarbnicy i zachwycającej świętości Eucharystii, która łączy nas z Bogiem swoje dopełnienie i zakończenie otrzymują sakramenty.
Zapożyczona z łacińskiej scholastyki nauka o siedmiu sakramentach została ujęta w podręcznikach teologii prawosławnej. Ten scholastyczny
system siedmiu sakramentów został zaakceptowany w teologii prawosławnej, chociaż formalnie Kościół prawosławny nigdy nie uznał żadnej określonej liczby sakramentów. W konkluzji można stwierdzić, iż „w prawosławiu pomiędzy szerszym i węższym pojęciem „sakrament” (μυστήριον) nie ma ostrego podziału. Przede wszystkim całe życie Kościoła należy postrzegać jako jedność, jedno wielkie misterium, którego różne aspekty wyrażają się w wielkiej różnorodności działań, dokonywanych raz w życiu człowieka bądź wielokrotnie.

Скачивания

Данные скачивания пока недоступны.

Библиографические ссылки

Biblia Tysiąclecia, Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Poznań 2003

Afanasjew M, Kościół Ducha Świętego, Białystok 2002

Chomiakow A., Kościół jest jeden, http://elpis.uwb.edu.pl/index.php/Elpis/article/view/58/104 data dost. 11.07.2017

Dionizy Areopagita, O hierarchii kościelnej, w: Dzieła Świętego Dionizjusza Areopagity, tł. Emanuel Bułhak, Kraków MCMXXXII

Florowski G., Dzieła, Tesaloniki 1983

Gütner Koch, Podręcznik Teologii Dogmatycznej, Traktat X, Sakramentologia – Zbawienie przez sakramenty, przeł. Wiesław Szymona OP, wyd. „m”, Kraków 1999r

Hryniewicz W., Nasza Pascha z Chrystusem , Lublin 1987

Evdokimov Paul „Prawosławie” wyd. PAX, Warszawa 1986

Evdokimov P. Kobieta i zbawienie świata, wyd. W drodze, Poznań 1991

Justyn Męczennik, Pierwsi świadkowie, wybór najstarszych pism chrześcijańskich, wyd. znak, Kraków 1988

Kodeks Prawa Kanonicznego, Kanon 844, § 2,3,4 na podst. http://diritto-canonico.96.lt/KodeksPrawaKanonicznego.pdf, data dost. 07.07.2017r.

Kongregacja ds. Duchowieństwa, Kapłan pasterz i przewodnik wspólnoty parafialnej, Instrukcja, na podst. str: http://www.

vatican.va/roman_curia/congregations/cclergy/documents/rc_con_cclergy_doc_20020804_istruzione-presbitero_pl.html,data dost. 11.07.2017

Katechizm Kościoła Katolickiego, cz. II, dział 2, rdz. 1, Sakramenty Wtajemniczenia Chrześcijańskiego, V, poz.1256, za:

http://www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkII-2-1.htm, data dostępu 05.VI.2017r

Metropolita Sawa (Hrycuniak), Nauka ojców Kościoła o świętych sakramentach; w: Chrystus – najwierniejszy przyjaciel człowieka /zbiór publikacji/ wyd. Warszawska Metropolia Prawosławna 2003

Meyendorff John., Małżeństwo w Prawosławiu, Lublin 1995

Meyendorff J., Teologia bizantyjska, IW PAX, Warszawa 1984

Św. Teodor Studyta, PG 99, 1524B

Афанасиев Н., Вступление в Церков, (skrypt), изд. Высших Женских Богословских Курсов, Париж 1952

Афанасиев Н., Трапеза Господня, Париж 1952

Афанасиев Н., Таинства и тайнодействия, na podst: https://azbyka.ru/otechnik/Nikolaj_Afanasev/tainstva-i-tajnodejstvija/,data dost. 11.07.2017

Булгаков С. Невеста Агнаца, о богочеловеченстве, ч. III, YMCA PRESS, Париж 1945

Иеромонах Иларион Алфеев, Таинство Вери, введение в православное догматическое богословие, изд. Братство св. Тихона, Москва - Клин 1996

Катанский А., Догматическое учение о семи церковных таинствах, в творениях древнейших отцев и писателей Церкви до Оригена вклученно, изд. С-Пиетербург 1877

Минея Празничная, Украинская Православная Церков, изд. По благословении Блаженишаго Митрополитс Киевсксаго и всея Украины, Киевская Митрополия 2003

Митрополит Филарет, Пространный Християнский Катихизис Православныя Восточныя Церкви, Варшава, Синодальная Типография, 1930

Митрополит Московский и Коломенский Макарий, Православно-Догматическое Богословие, т. II, изд. 4, С-Петербург 1883, переиздано Москва 1999

Николай Кавасила, Семь слов о жизни во Христе, слово 4, na podst: https://azbyka.ru/otechnik/Nikolaj_Kavasila/sem_slov_o_gizni_vo_hriste/4, data dost. 11.07.2017

Послание Патриярхов восточныя-кафолическия Церкви о православной вере 1723 г. na podst: http://lib.pravmir.ru/library/readbook/1347, data dost. 11.07.2017

Православный Богослужебный Сборник, изд. Московской Патриархии, Москва 1991

Прот. Н. Малиновский, Очерк Православного Догматического Богословия, изд. Православный Свято-Тихоновский Институт, Москва 2003

Св. Ириней Лионский, Против ересей, кн. III, ot.24, Антология, Бруссель 1978

Служебник Божественная Литургия иже во святых Отца нашего Иоанна Златоустаго, Варшава 2001

Загрузки

Опубликован

2017-12-20

Как цитировать

Baczyński, A. (2017). Zarys nauki o sakramentach w Kościele prawosławnym i rzymskokatolickim. Elpis, (19), 169–179. https://doi.org/10.15290/elpis.2017.19.20

Выпуск

Раздел

Cтатьи

Наиболее читаемые статьи этого автора (авторов)